BURALAR HEP MINDFUCK

Birine bişey demek isteyip hiç diyemediğiniz oldu mu? Benim oldu. Çok olmadı ama olan kısmı yetti. Birilerine bir şey diyememek iki türlü bazen. Birincisi, söylemek istersiniz ama herhangi bir şeyi değiştirmeyeceğini düşünüp sesinizi çıkarmazsınız. İkincisi de söyleyeceğiniz kişiyle alakalıdır. Üzmek, kırmak istemeyebilirsiniz ve ya söyleseniz de anlamayacağını ya da gereksiz olduğunu düşünür, boş verirsiniz.

O söyleyemediklerimiz varya, bazen bir şarkı duyarsınız bazen bir koku… işte o zaman çok koyar. Öyle anlarda bi vurur o his. Canınız konuşmak da istemez artık işin kötüsü. Söyleyemedikleriniz yumurtanın tavuğun mabadına dayandığı gibi en sonunda dilinizin ucuna geldiğinde, arkadaşlarınız sevdikleriniz yanınızdaysa o da ayrı bir dert. Gerçi dert mi güzellik mi bilinmez. Çünkü söyleyecekleriniz vardır fakat kelimeler yetmez. Ne kadar edebiyat bildiğinizle alakalı değildir, söyleyecekleriniz boğazınıza düğümlenir ve sadece sesiniz çıkmaz. Söyleyecek ne kadar çok şeyiniz varsa o kadar kısılır sesiniz.

SÖYLEYECEKLERİNİZ NE KADAR ÇOKSA, O KADAR KISILIR SESİNİZ

Buradaki ses kısılması dediğim durum aslında söyleyememek mi, söyleyecek cesareti olmamak mı, yoksa söylemenin sadece kendinizi rahatlatıp karşı tarafın canını sıkmak mı olduğu tartışılır. Ben de emin değilim zaten.  Ama bildiğim bişey varsa o da cebinizde kelimeleri taşıdığınızdır ve yine aynı kelimeler aslında ağırlık yapar ruhunuza. Ama söyleseniz karşınızdakine dert, söylemesiniz size dert olur.

Gerçi içinde tutma derler, bir yerlerde stresin insanın DNA’sını bile bozduğunu okumuştum. Bu durumda siz stresten kurtulduğunuz an, karşınızdakini strese okuyorsunuz. Benimki yerine onun DNA’sı bozulsun da diyebiliriz yani.

KELİMELERİ YUTMAK

Büyümek koca bir paragrafı silip; cevaben sadece tamam yazabilmektir diyenler var. İlk anda ne kadar doğru diye bir düşünce geçtiyse de aklımdan, aslında doğru değil. Büyümek, tam tersine söyleyeceklerinizin sorumluluğunu alıp; aklınızdakileri söyleyebilmek ama işe yaramayacağını düşünüyorsanız da bunları söylemeyip hazmedebilmektir. Uyarıyorum, hazmetmek daha zor olabilir.

BURALAR HEP MINDFUCK

Ayrıca söyleyemedikleriniz her zaman gelmez aklınıza. Ama geldiğinde de hep en uygunsuz anda gelir. Peki söyleyemediklerinizi söylemek için en uygun zaman hangisidir? Bana kalırsa, ki benim sayfamda olduğunuza göre tamamen bana kalmış durumda, zaten uygun bir an olsa söylemiş olurdunuz ve aslında söyleyemedikleriniz diye bir konu da kalmazdı.

Hoşgeldiniz, buralar hep mindfuck.